8. Magia a eliksiry - zaklęcia pomocne przy ważeniu eliksirów.

W eliksirach można używać zaklęć. Stosuje się je, aby ułatwić pracę, a niestety czasem kogos uratować [kiedy ktos się zaleje np. eliksirem]. Gama zaklęć jest bardzo duża, jednak najpopularniejszymi sa:

Accio - do przywoływania składników

Aguamenti - do nalewania wody do kociołka lub do gaszenia ognia

Incendio - do zapalania ognia pod kociołkiem

Protego - forma obrony przed składnikami eliksiru lub przed przypadkowym wybuchem np. eliksoru.

Evanesco - służy do opróżniania np. kociołka po zakończonej pracy lub do odgracania stołu z niepotrzebnych już składników eliksiru.

7. Kolejnosć dodawania składników.

Kolejność dodawania składników do eliksiru nie jest przypadkowa. Każdy przepis trzyma się pewnej zasady, a raczej schematu. Najpierw dodajemy ciecz do kociołka [zgodnie z Drugim Prawem Golpalott], następnie dorzucamy najsłabszy składnik pochodzenia zwierzęcego, składniki roslinne w kolejnosci od najsłabszego do najsilniejszego. Następnie zwierzęcego w kolejnoœci jak roslinne. Ostatecznie dodajemy składniki nieorganiczne, które rzadko stosujemy, na koniec dodajemy składnik główny, czyli taki, który najmocniej wpływa na eliksir(posiada najmocniejsze własciwosci magiczne). Ten cały proces możemy zapisać w postaci planu.




1. Ciecz
2. Najsłabszy Składnik Pochodzenia Zwierzęcego
3. Składniki Roslinne (od najsłabszego do do najsilniejszego)
4. Składniki Zwierzęce (od najsłabszego do najsilniejszego)
5. Składniki Nieorganiczne
6. Składnik Główny




Spełnienie tego planu warunkuje nam dobrze sporzadzonego eliksiru. Warto pamiętać, że nie ma składnika mniej czy bardziej ważnego. Wszystkie sa tak samo ważne, gdy zabraknie jakiegoœ to eliksir nie powstanie - otrzymamy eliksor. Lepiej powiedzieć "składnik o mniejszych własciwosciach magicznych". Można przewidywać także przeznaczenie eliksiru znajac składnik główny. Ma on główny wpływ na eliksir.


Składnikiem głównym zawsze jest najsilniejszy składnik pochodzenia zwierzęcego, nie może on mieć właściwości wspomagajacych.

6. Prawa Golpalotta

1. Pierwsze Prawo Golpalotta mówi nam, że w eliksirze musi znalezć się dwa razy więcej składników pochodzenia zwierzęcego niż roœlinnego. Zasada doœć jasna i prosta, jednak znamy masę eliksirów, które nie spełniaja tej zasady.


2. Drugie Prawo Golpalotta mówi nam, że w eliksirze musi być jakakolwiek ciecz. Reguły nawet inaczej nie da się ujać. Warto zauważyć, iż cieczš nie jest tylko woda, może nia być dobrze krew czy inna substancja stanu ciekłego.


3. Trzecie Prawo Golpalotta mówi nam, że antidotum na truciznę jest więcej warte niż antidota na wszystkie składniki owej trucizny. Prawo omawiane przy truciznach. Jest oparte na zasadach inokreacji Coltona.

5. TV oraz wzory magiczne.

Wzory magiczne polegaja na zapisaniu równania eliksiru za pomoca symboli składników zawartych w Tablicy ViruSojeva (w skrócie TV). Jesli którys ze składników niema swojego symbolu zapisujemy jego całą nazwę we wzorze. Jeżeli mamy np. mózg żaby to zapisujemy w formie "Mózg Ż", czyli częsć nie znajdujaca się w TV. Ważne żeby wszystko pisać z uwzględnieniem polskich znaków. Wyróżniamy zapis teoretyczny i praktyczny: teoretyczny to zapis bez uwzględnienia ilosci dodawanych składników, natomiast praktyczny z uwzględnieniem. Stosujemy tylko zapis teoretyczny, gdyż praktyczny znajdujemy w przepisie.


Przykład 1. (każdy składnik ma symbol)


Eliksir Zapomnienia
Składniki: nalewka z piołunu, pajak, żabi mózg, bezoar, suszony kwiat dyptamu.


Pio P Ż B Dy - symbole składników
Wzór magiczny:Pio + P + Ż + Be + Dy --> Eliksir Zapomnienia




Przykład 2. (nie każdy składnik ma symbol)


Eliksir Pieprzowy
Składniki:
20 ml Krwi nietoperza, 40 ziarenek pieprzu, 2 korzonki stokrotek, 1 Kieł węża, 1 Mucha siatkoskrzydła
Kn brak Kst K Ms <-- symbole składników


Wzór magiczny


Kn + ziarenka pieprzu + Kst + Kw + Ms --> Eliksir Pieprzowy

4. Składniki eliksirów - podział oraz podstawowe informacje.

Składniki eliksirów możemy podzielić na składniki pochodzenia:

1. Nieorganicznego

2. Organicznego

a. Roslinnego

b. Zwierzęcego

Każdy składnik posiada własciwosci:

1. Ilosciowe - czyli Silne, Srednio Silne, Srednie, Słabe [w jakim stopniu wpływa na eliksir]

2. Jakosciowe - Lecznicze, Trujace, Zageszczajace, Wspomagajace [z jaka własciowoscia wpływa na eliksir]

Oczywiście każdy składnik ma kolor życia, który pomaga w okresleniu barw. Absurdem jest czytanie i analizowanie budowy składników - tym zajmuje się OnMS i Zielarstwo. W eliksirach interesujemy się tylko właściwościami takowych.

3. Eliksiry - podzial.

Eliksiry możemy podzielić na kilka sposobów. Jednak najważniejszym i stosowanym aktualnie jest podział na
PRADAWNE I WSPÓŁCZESNE


Pradawne to eliksiry spisane przez Ilyasa Dawida Mahometa Al. Arbeita w roku 395 n.e. Wszystkie pozostałe to eliksiry współczesne, czyli następne po tej dacie.

Eliksiry te dziela się następujaco:

1. Pradawne [eliksiry powstałe przed 395r. n.e.]
a. Amerykańskie
b. Islandzkie
c.Europejskie
d. Zachodnio - azjatyckie
e. Wschodnio - azjatyckie
f. Afrykańskie
g. Australijsko - oceaniczne

2. Współczesne [eliksiry powstałe po 395r. n.e.]
a. Metamorfoiczne - [eliksiry zwane też eliksirami przemiany - zmieniaja człowieka wg kryteriów. DZIAŁAJA TYLKO NA CZŁOWIEKA!]
I Minimalizujace - pomniejszaja człowieka
II Maksymalizujace - powiekszaja człowieka
III Animizacyjne - zmieniaja człowieka w zwierze
IV Floryzujace - zmieniaja w rosliny
V Saxumskie - zmieniaja w skałę
VI Corsuskuralne - zmieniaja wyglad zewnętrzny lub jakaœ funkcję ciała.
b. Mentalne [oddziałuja na umysł osoby, eliksiry wpływajace na umysł człowieka]
I Memoretyczne - zmieniaja pamięć osoby
II Nasenne - usypiaja lub podudzaja
III Blesusarne - zwiększaja pewnosć siebie
c. Zdrowotne [działaja pozytywniena zdrowie człowieka, leczac go lub przywracajac mu kondycję]
I Granusy - lecza oraz poprawiaja kondycję
II Antidota - neutralizuja działanie trucizn
III Ossyczne - naprawiaja kosciec
d. Czarnomagiczne [działaja szkodliwe na zdrowie człowiekaprowadzac do chorób lub smierci]
I Trucizny - powoduja stany chorobowe, czasem smierć
II Cruciatyczne - powoduja głównie ból
e. Ochronne [zapobiegaja działaniom eliksirów szkodliwych]
f. Inkantacyjne [eliksiry zawierajace cechy wielu grup]

PROSTE I ZŁOŻONE

To popularny podział. Eliksiry dzielimy tutaj ze względu na skład, ilosć potrzebnej pracy w niej włożona czy ilosć czasu potrzebna do wykonania.

1. Proste - do uważenia takiego eliksiru wystarczy zaledwie kilka dni, a co za tym idzie waży się go krótko. Uważenie go jest nieskomplikowane, szybkie i czasem przyjemne. Składniki można dostać w niemal każdym odpowiednim sklepie. Sa bezpieczne i łatwe w użyciu.

2. Złożone - te eliksiry waży się bardzo długo, jego stworzenie jest bardzo pracochłonne i skomplikowane. Składniki sa tajemnicze, bardzo trudno dostępne, a czasem bardzo drogie jesli ma się je zamiar kupić. Złożone posiadaja jeszczę podkategorię:
a. Eliksiry Białomagiczne - sa to eliksiry nieszkodzace
b. Eliksiry Czarnomagiczne - eliksiry szkodzace.

POŻYTECZNE I NIEPOŻYTECZNE

Znane również jako bezpieczne i niebezpieczne.

Często nazywamy ten podział potocznym, gdyż ten podział nie jest zatwierdzony przez MM, jednak stosuja go nasi dziadkowie itp. Jest o tyle ciekawy, ponieważ jest najczęsciej stosowanym podziałem w SM. Kryterium tu postawione jest przy oddziaływaniu na ludzi. Dzielimy następujšco:

1. Pożyteczne [bezpieczne] - to takie, które nie wyrzadzaja ludziom krzywdy, szkody. Często pomagaja im, lecza ich.
2. Niepożyteczne [niebezpieczne] - to takie, które szkodza w jakims stopniu ludziom, wyrzadzajac szkody na umysle, ciele, często z efektem usmiercajacym.

MIŁOSNE, CZARNOMAGICZNE, PRADAWNE ORAZ KLASYCZNE.

Jest to grupa najczęsciej używana po podziale Arbeita. Ukazuje ona cztery rodzaje eliksirów w bardzo prosty sposób.

1. Miłosne (ME) - Eliksiry miłosne, znane także jako napoje miłosne (zakazane w Hogwarcie) sporzadzano już w starożytnosci. Były dosć popularne do czasu powstania zaklęć "zakochujacych". Warto wiedzieć, że takowe sa dosć łatwe w przyrzadzeniu, lecz tak naprawdę nie wzbudzaja prawdziwej miłosci, a jedynie wywołuja jej iluzję.

2. Czarnomagiczne (CM) - inaczej trucizny. Najczęsciej kolor takiej substancji jest przezroczysty jak woda, bezbarwny i bez zapachowy aby jak najlepiej połaczyć go z innymi substancjami. Stosowane najczęsciej przez czarnoksiężników. Waży się je bardzo długo i bardzo trudno zdybyć do nich składniki.

3. Pradawne (PR) - ich receptury i skutki nie sa do końca znane. Stosowane były w medycynie ludowej i przez znachorów, po pewnym czasie ich przepisy i własciwoœci zaginęły i alchemicy, próbowali znów odnalezć ich zastosowanie. Te eliksiry najczęsciej były sporzadzane z ziół i trudnych do zdobycia składników. Zachowało się jednak kilka przepisów.

4. Klasyczne (KL) - nazywamy je tak, ponieważ od wieków je używamy. Zawsze towarzyszyły naszemu społeczeństwu, od wieków były stosowane. Pierwsze zapiski o eliksirach klasycznych odnajdujemy w księdze jednego z historyków egipskich - Dżedkare Szema. Opisuje on o działaniu eliksiru słodkiego snu, jego składzie i sposobie przyrzadzenia. Więc łatwo można podsumować, że to eliksiry, które zostały wynalezione już dawnotemu i sa stosowane do dziœś.

2. Eliksiry - historia.

Już pierwotne ludy metodą prób i błędów uczyły się właściwości roślin i magicznych zwierząt. Wielu zginęło z powodu zjedzenia trujacych substancji, ale to przyczyniło się do odkrycia własciwosci leczniczych. Informacje na temat tych mieszanin odnajdujemy w Egipcie. Tam jeden z faraonów - Dżedkare Szema, zaczął notować wiadomosci na temat poznanych przez niego roslin. To on jako pierwszy opisał korę drzewa Wiggen jako substancję lecznicza. W Egipcie widać bardzo szybki rozwój wiedzy magicznej na temat eliksirów.

Kolejnym etapem budowania wiedzy na temat eliksirów była praca greckiego czarodzieja Filibetera Grux'a. On jako pierwszy opatentował kształt kociołka w 100r n.e. i nadał mu taka nazwę. W swoich prywatnych zapiskach używał już terminu: "eliksir".

W roku 395 n.e. Ilyas Dawid Mahomet Al. Arbeit - arabski podróżnik - spisał wszystkie poznane eliksiry podczas swoich wypraw po œwiecie. Dzięki niemu także dzielimy eliksiry na współczesne oraz pradawne.

Następnie przez sredniowiecze i kolejne epoki rozwój tej subtelnej nauki przyjał bardzo szybkie tempo. Odkrycie Ameryki przez Kolumba (co za tym idzie, poznanie nowych składników), czcionka Gutenberga, czyli upowszechnienie informacji na temat eliksirów, rozwój tej nauki.

Dzięki pracy Golpalotta oraz Coltona poznajemy wiele zasad, reguł i definicji zwiazanych z przyrzadzaniem eliksirów. To oni opracowali "Mały słownik pojęć eliksiro-alchemicznych" (wszystkie orginalne egzemplarze zostały zniszczone przez inkwizycję - do naszych czasów przetrwały tylko zapiski i przekazy ustne). Nakreslili oni pierwsze dosć proste definicje dzis stosowanych pojęć. Golpalott rozwinał się w dziedzinie przyrzadzania eliksirów - pierwsze dwa jego prawa odnosza się do takowego działu, natomiast trzecie jest podsumowaniem całożyciowej pracy. Colton poszedł inna scieżka. Zawsze kochał analizować skład i budowę eliksiru, dlatego on też dał poczatek inokreacji oraz okreslaniu barw eliksirów. Wraz z Golpalottem okresił kolory życia oraz odkryli zaklęcie Creatho. Opisał też 19 wyjatków dotyczacych okreœlania barw. Zajeło mu to aż 30 lat! Golpalott wraz z Coltonem umarli w wieku 73 lat po nieudanej próbie przyrzadzenia eliksiru pocieszenia.

Ciężko nie wspomnieć o Frodo Eternicie, który to zasłużył się w dziedzinie eliksirów czarnomagicznych. Stworzył eliksir odpadania kończyn oraz opracował do niego antidotum. Otrzymał za to też w 1924r. Nagrodę Skobla.

Jak widać historia eliksirów jest długa i bardzo ciekawa. Dowiadujemy się o niej z literatury np. ("Dzieje Tristiana i Izoldy"- eliksir miłosny, czy z "Romeo i Juli"- eliksir słodkiego snu), zapisków uczonych czy przekazów przodków.

1. Definicja oraz pochodne pojecia.

Eliksiry- to substancje, składające się z ingrediencji o magicznych właściwościach. Same również mają magiczne właściwości np. przywracanie kości (Szkiele-Wzro) Pojęcie to odnajdujemy w pierwotnych mitach i legendach. Nazwa ta pochodzi z łaciny („elixir” - płyn zapewniajacy młodoœć i długie życie”) lub z języka arabskiego („al-ixir” - znaczenie to samo co w łacinie).

Każdy młody eliksirotwórca powinien zapoznać się z pojęciami, które opracowali Golpalott oraz Colton (pojęcia zaczerpniętę z „Malego słownika pojęć eliksiro-alchemicznych”):

"Eliksory- błędnie wykonane eliksiry. Podział eliksorów jest taki sam jak podział eliksirów. Każdy eliksir ma swój odpowiednik w eliksorze. Przeważnie eliksory wybuchaja. Dlatego korzystamy z oznaczenia „X”. Jeœli eliksir jest Ÿle wykonany, wtedy zapisujemy go: np. Eliksor Słodkiego Snu X.


x - mało wybuchowy
xx - srednio wybuchowy
xxx - niebezpiecznie wybuchowy


Antidotum- eliksir majacy na celu zneutralizowanie badz zmniejszenie toksycznego działania trucizny, inaczej nazywane odtrutka.


Trucizna- to substancja, która w niewielkim nawet stopniu wywołuje objawy chorobowe, w ostatecznosci doprowadza do smierci.


Ingrediencja- dowolna substancja: eliksir, wywar, nalewka, napar, esencja, ekstrakt, roslina badz częsć pochodzenia zwierzęcego, która jest składnikiem eliksiru.


Wywar- substancja, powstała po przez gotowanie innej substancji pochodzenie zwierzęcego lub roslinnego, w celu otrzymania substancji w formie płynnej o własciowsciach okreslonych dla szczególnych gatunków roslin lub zwierzat.


Napar- to substancja powstała w wyniku zalania suszonych lub swieżych ziół woda o temperaturze od 60 do 100 stopni Celsjusza. Każda herbata jest naparem.


Nalewka- napój o własciowsciach leczniczych, powstały w wyniku rozpuszczenia substancji w alkoholu.


Esencja- to stężony roztwór lub mieszanina różnych substancji.


Ekstrakt- to substancja powstała w wyniku ekstrakcji, który polega na oddzieleniu z ciał stałych substancji, która nazywamy ekstraktem.


Kolor życia- każdy przedmiot, roœlina badz zwierze magiczne, ma swój kolor życiowy, czyli wewnętrzny odblask ich magicznych zdolnoœci. Kolor życiapotrzebny jest głównie do okreslania barw eliksiru."