Już pierwotne ludy metodą prób i błędów uczyły się właściwości roślin i magicznych zwierząt. Wielu zginęło z powodu zjedzenia trujacych substancji, ale to przyczyniło się do odkrycia własciwosci leczniczych. Informacje na temat tych mieszanin odnajdujemy w Egipcie. Tam jeden z faraonów - Dżedkare Szema, zaczął notować wiadomosci na temat poznanych przez niego roslin. To on jako pierwszy opisał korę drzewa Wiggen jako substancję lecznicza. W Egipcie widać bardzo szybki rozwój wiedzy magicznej na temat eliksirów.
Kolejnym etapem budowania wiedzy na temat eliksirów była praca greckiego czarodzieja Filibetera Grux'a. On jako pierwszy opatentował kształt kociołka w 100r n.e. i nadał mu taka nazwę. W swoich prywatnych zapiskach używał już terminu: "eliksir".
W roku 395 n.e. Ilyas Dawid Mahomet Al. Arbeit - arabski podróżnik - spisał wszystkie poznane eliksiry podczas swoich wypraw po œwiecie. Dzięki niemu także dzielimy eliksiry na współczesne oraz pradawne.
Następnie przez sredniowiecze i kolejne epoki rozwój tej subtelnej nauki przyjał bardzo szybkie tempo. Odkrycie Ameryki przez Kolumba (co za tym idzie, poznanie nowych składników), czcionka Gutenberga, czyli upowszechnienie informacji na temat eliksirów, rozwój tej nauki.
Dzięki pracy Golpalotta oraz Coltona poznajemy wiele zasad, reguł i definicji zwiazanych z przyrzadzaniem eliksirów. To oni opracowali "Mały słownik pojęć eliksiro-alchemicznych" (wszystkie orginalne egzemplarze zostały zniszczone przez inkwizycję - do naszych czasów przetrwały tylko zapiski i przekazy ustne). Nakreslili oni pierwsze dosć proste definicje dzis stosowanych pojęć. Golpalott rozwinał się w dziedzinie przyrzadzania eliksirów - pierwsze dwa jego prawa odnosza się do takowego działu, natomiast trzecie jest podsumowaniem całożyciowej pracy. Colton poszedł inna scieżka. Zawsze kochał analizować skład i budowę eliksiru, dlatego on też dał poczatek inokreacji oraz okreslaniu barw eliksirów. Wraz z Golpalottem okresił kolory życia oraz odkryli zaklęcie Creatho. Opisał też 19 wyjatków dotyczacych okreœlania barw. Zajeło mu to aż 30 lat! Golpalott wraz z Coltonem umarli w wieku 73 lat po nieudanej próbie przyrzadzenia eliksiru pocieszenia.
Ciężko nie wspomnieć o Frodo Eternicie, który to zasłużył się w dziedzinie eliksirów czarnomagicznych. Stworzył eliksir odpadania kończyn oraz opracował do niego antidotum. Otrzymał za to też w 1924r. Nagrodę Skobla.
Jak widać historia eliksirów jest długa i bardzo ciekawa. Dowiadujemy się o niej z literatury np. ("Dzieje Tristiana i Izoldy"- eliksir miłosny, czy z "Romeo i Juli"- eliksir słodkiego snu), zapisków uczonych czy przekazów przodków.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz